Recogida de Firmas Concentración Cívica "A Alameda, espazo da nosa memoria"
Para: Excmo. Concello de Vilalba
Aos vilalbeses e chairegos sempre nos gustou a Alameda como estaba. Foi o espazo da nosa nenez, o campo de xogo do marro, das quedas, do xogo das chapas. Baixo o agarimoso acubillo dos castiñeiros de indias, cuxos froitos nos estaban vedados, quedamos coas nosas primeiras parellas e sentimos dentro de nós as bolboretas do primeiro amor, do primeiro bico furtivo...
Somos amantes do noso. Gustábannos outros espazos que nos furtaron no nome do progreso, como o antigo Campo da Feira, que aínda hoxe -case medio século despois- aínda choramos na memoria dos tempos, reemprazado por tétricas catacumbas de formigón armado. Gustábanos o negrillo de porte señorial, ferido para sempre por interpoñerse no camiño dun guindastre, prisioneiro nunha maceta colosal e testemuña triste dun urbanismo difícil de entender.
Os vilalbeses somos, en fin, xente con sentidiño. Non é en balde que teñamos por símbolo un arce centenario, A Pravia, que dá nome, como personaxe senlleira orgullosa e altiva, á nosa rúa principal.
A sostibilidade e o respecto polo medio ambiente forman parte da nosa personalidade, do noso xeito de ver a vida. Non somos insensibles á desaparición das vellas pradias, maltratadas e podadas sen piedade, taladas e non reemprazadas. Máis dunha bágoa nos escorreu polas meixelas ao ver a fin do vello castiñeiro de indias, que demostrou baixo a motoserra que aínda estaba vivo, e que un axeitado tratamento ao que non tivo dereito quizais axudara á súa salvación.
E para que, pensamos, necesita a Alameda ningún outro pavimento senón o de grava que tivo sempre? Non hai acaso outras necesidades? Por qué non deixar como está un espazo que nos gusta como é? Un espazo que forma parte de nós.
Porque somos unha vila sensible e comprometida co medio ambiente, hoxe pedimos aos que toman as decisións que as contrasten previamente, coa finalidade de evitar males maiores. E que teñan, como mínimo, a mesma sensibilidade que nós.
